Geschiedenis

Er was eens

…een sprookjesachtig landgoed, verscholen in de bossen van Hulshorst.
Al vanaf de 13e eeuw duikt Landgoed Hulshorst op in de geschiedenis.  Een prachtig Landgoed met Huize Hulshorst, parkachtige tuinen een grootse vijver, theehuis, badhuis, een koetshuis en de tuinmanswoning.

Van de oorspronkelijke bebouwing resten slechts het Koetshuis (zie bovenstaande foto op de achtergrond van Huize Hulshorst) en de uit 1870 daterende tuinmanswoning. Nog steeds is Landgoed Hulshorst bijzonder, alleen al het weggetje dat u naar het koetshuis leidt, brengt u in een betoverende sfeer.

Huize Hulshorst zelf is in de Tweede Wereldoorlog op last van de laatste bewoner en eigenaar afgebroken. Aanleiding hiertoe was de vrees van ingebruikname door de bezetter. Bij de huidige vijver geeft een bosje de plek aan waar Huize Hulshorst heeft gestaan. De fundamenten zijn er nog.

Het  Zilverbeekje bij Hulshorst was oorspronkelijk een klein sprengenbeekje dat, waarschijnlijk omstreeks 1813, is gegraven om de vijvers van Huize Hulshorst van water te voorzien.  Een deel van het water van de Hierdense Beek wordt nu gebruikt om de vijvers van Hulshorst te voeden. De oude beuk aan de Zilverbeek draagt de naam ‘Vergeet-mij-niet-boom’. Het was de plek waar de bewoners van Huize Hulshorst de koets op weg naar station Hulshorst nog konden zien.

Het Koetshuis heeft in de loop der jaren dienst gedaan als paardenstal voor de bereden politie van de gemeente Nunspeet en als woonhuis met atelier voor kunst en cultuur. In 2009 is het Koetshuis omgetoverd tot een schitterende trouw- feest- en vergaderlocatie.

Landgoed Hulshorst geniet ook vandaag de dag nog een landgoedstatus binnen de gemeente Nunspeet. De prachtige ligging middenin de Veluwse bossen verleidt zelfs edelherten zich af en toe te laten zien.
Op deze magische plek hebben al vele sprookjesachtige huwelijken, feesten, diners en vergaderingen plaatsgevonden.

Graag hopen wij u in Het Koetshuis te mogen verwelkomen.